“Tüm hayatım boyunca ne öğrendim biliyor musunuz? Hiçbir şey kesinlikle göründüğü gibi değildir. Bir olayın tanımını belirleyen yegane şey, bakış açısıdır.”
*Aşk, bilimkurgu, polisiye harmanlanmış çok da güzel olmuş. Takıldığım nokta isimler.. Bu kadar karmaşık olmak zorunda mıydı diye düşünmeden edemedim öyle ki bazen kitaptan kopmama bile sebep oldular.
**Kitabın ilk yarısı sıkıcı geçse de ortalarına doğru olayların dinamik kazanması ve hatta Alef karakterinin (kitapta da anılan) Patrick Süskind’in Jean Baptiste Grenouille’süyle benzerliği beni inanılmaz heyecanlandırdı. Hissettiklerimizin, bakış açımızın, tepkilerimizin bilimsel olarak tasvir edilmesi kuşkusuz çok başarılıydı. Kitabın devamı için umarım çok beklemeyiz.
