Her mutluluk kötü bir engelle karşılaşmak zorunda mıdır? Neden mutluluk, mutlu bir sonla bitmez neden? Dostoyevski'nin söz sanatlarındaki ustalığı o kadar derin ki her cümlesi yüreğinizde işliyor. Sonun böyle biteceğini tahmin etmiştim hatta " yine çok üzecek bu kitaplar beni dedim" ama yarıda kitap bırakmayı sevmediğim için devam etmek zorunda kaldım. Kötü halden kaçıp kötü bir sonla biten kitapla baş başa kalma şokundan hiçbir zaman kurtulamayacağım sanırım.