Gönderi

Son kırılmalar, Son acılar bunlar , Kalbimin citirtilari duyulmuyor artık Ilk kez bakar gibi bakamıyorum farkli yüzlere Hepsi ayni desen, hepsi aynı ton Kalbimin ritmini yakalayan yok artık Icimdeki o heyecanlı meraklı küçük kız yok artık Duyguların zirve yaptığı, mantığın sessiz çığlıkları yok artik Eskiden eğlendiğim şarkıları bir farkli dinliyorum şimdilerde Minik serçe eğlendirmiyor huzunlendiriyor sadece Ne acı ; merakla konuşmasını bekledigim insanları dinlemeye bile tahammül edememek Postmodern insanın yokluğa düşüşü bu Verimli toprakların içinde unutulmuş bir çöl gibi 27.08.2019
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.