Öteki sanıyorum ki Dostoyevski'nin okuduğum 4. kitabı. Daha önce Yeraltından Notlar ve İnsancıklar kitapları ile hayranı olmuştum. Ardından Kumarbaz ve Öteki'yi okudum. Söylenen göre yazarımızın İnsancıklar'dan sonra yazıdığı 2. kitabı Öteki'ymiş. Kitap farklı yayın evleri ile farklı adlarda piyasaya sürülmüş. İsim farklı diye aynı kitabı satın almamak adına buna dikkat etmenizi öneririm.
Öteki ile Dostoyevski'nin diğer kitaplarında okuduğum gibi derin psikolojik tahliller ve buhranı okuyoruz. Kitap kahramanımızın davet edilmediği bir davete girmeye çalışması ile başlıyor. Sayfalar ilerledikçe dışlanmışlık, ötekileştirme ve derin bir yalnızlığa şahit oluyoruz. Dostoyevski'nin okuduğum her kitabındaki kahramana yalnız değilsin deyip arkadaş olma isteğimi susturamıyorum. Herkesin kendinden bir parça bulacağı derin karakterler beni çok etkiliyor. Ancak kitabın ince olmasına rağmen biraz ağır ilerlediğini söylemeliyim. Açıkçası bir tık elimde süründürdüm. Herkesin içinde bir iyi bir de kötü bir ben daha var mı dersiniz? Ya bir gün o benliklerimizle tanışırsak ve susturulmuş tüm duygularımız açığa çıkarsa? Bundan en çok kim zarar görürdü sizce?
