Öteki Dostoyevski

Karakterimiz bir memur, Yakov Petroviç Golyadkin, nasıl da dürüst, çalışkan, özü sözü bir dediğimiz insanlardan... Ama ikiyüzlü, yalancı, çıkarcı insanlar rahat vermiyorlar ki kendi dünyasında mutlu olsun.
Sisteme, adalete, riyakarlığa dayanamayan kahramanımızın dostu mu desem düşmanı mı, baskası mı desem kendisi mi biri beliriyor aniden. Sizce kendisine yardımcı mı olacak yoksa o da köstek olanların yanında mı yer alacak?
Günümüzde de gördüğümüz şeyleri daha o zamanlardan kaleme almış olan Dostoyevski'nin kahramanı kendisine yabancılaşan, çıkar çatışmasında kime ne zarar vereceğini şaşıran insanların arasında kendisinden binlerce üretiyor zihninde kimi uşağı, kimi iş arkadaşı, kimi sevgilisi kimi de patronu ama hepsinin ortak bir yanı var, isimleri, hepsi Golyadkin...
Spoi vermemek adına bu savaşı kazanıp kazanamayacağını söyleyemiyorum.
İyi okumalar dilerim.

Özlemişim Dostoyevski'nin kalemini. Uzun süredir okumuyordum yazarı. Bu ayrılığa Öteki ile son verdim :)
.

Kitapta yoğun bir psikolojik çözümleme var. Kişilik bölünmesini ve parça parça olmuş bilincin kötü dünyasını ele almış Dostoyevski. Kahramanımız 9. dereceden memur Bay Golyadkin dış dünya ile arasına duvarlar ören, yalnız yaşamanın onu mutlu ettiğini söyleyen, uşağı Petruşka ile yaşayan biridir. Kahramanımızın karşısına bir gün kendisine tıpatıp benzeyen ikinci bir Bay Golyadkin çıkar. İşte burdan itibaren kahramanımız adım adım şizofreniye doğru gider. Güzel ve akıcı bir psikolojik kitaptı. Klasikçiler mutlaka okumalı

Aslında filmlerin kitapları iyi yansıtmadığı herkes tarafından bilinen bir şeydir. Ancak sanırım burada bir istisna söz konusu. Öteki kitabının filmi cidden kitabın da önüne geçmiş bence. Karakterimiz dokuzuncu dereceden devlet görevlisi Bay Golyadkin ile birden bire ortaya çıkan ve onu deliliğe kadar sürükleyen ikizi ve adaşı yani öteki Bay Golyadkin'in öyküleri psikolojik bir çerçeveden yansıtılmış okuyucular. Her ne kadar yayınlandığı tarihte beklediği ilgiyi görmese de hatta günümüzde bile çoğu kişi bilmese de bireyin iç dünyasını anlatan eserleri seven kişilerin kesinlikle okuması gereken bir kitap.

Genel olarak Dostoyevski'nin başarısız bir romanı olarak algılansa da ben öyle bulmadım, tamam eksikleri var belki ancak bence kesinlikle başarısız bir kitap değil. Golyadkin'in ruhsal çözümlemeleri o kadar güzeldi ki Dostoyevski'ye hayran olmadan edemedim. Psikoloji alanıyla uğraşsa Dostoyevski kesinlikle bir numara olurdu diye düşünmemekse imkansız.

Evet romanın bazı eksikleri vardı, bazı anlaşılmayan noktaları ancak karakterin ruh durumu öyle güzel ve ayrıntılı işlenmişti ki bunlar bana küçük sorunlar gibi göründü. Okuması zor değildi, Golyadkin'e de üzülmeden edemedim.

http://yorumatolyesi.blogspot.com/...ki-kitap-yorumu.html

Kişilik bölünmesinin insanın başına yol açabileceği olayları konu edinen bir kitap. Ama bir de şu açıdan bakıldığında insanın olmak istediği veya olmamak istediği kişiliğe sahip insanlar vardır. Bir anlığına bizler de kendi ötekimizi oluştururuz. Dostoyevski'nin anlatımıyla psikolojik roman okumak isteyenler kaçırmasın

Ana karakterimiz Jakov Petroviç Goladkin üst düzey kuşkuculuk ve dış hayata ördüğü duvardan dolayı hayatında ağır bir yalnızlıktan çekmesiyle başlayan kişilik bölünmesin dönemini anlatan kişilik bölünmesindeki kişiliğin silikleşmeye başlamasını ve aslında olmak için can attığı yada hayatındaki boşluğu doldurma gereksimi gidermeye çalıştığı kişiyi yaratma isteği kafasındaki yaşamın oluşturmaya uğraşması. Karakterdeki kuşkucu kişiliğinden dolayı hayatını kar topu etkisi gibi giderek olumsuz yöne doğru yönelmesi ve sonunda tahmin ettiği yere gitmesi sağlamıştır.
Bu kitaptaki karakter Anton Çehov 'un Seçme Hikayeler kitabındaki iftira öyküsünü anımsattı.

Öteki, Dostoyevski’nin ilk kitaplarından biri. 9. dereceden memur Bay Golyadkin’in sanırsam 4 gününü anlatıyor. Bay Golyadkin düşünceli, takıntılı, toplum tarafından dışlanmaktan korkan bir karakter. Yazar bizi alıp karakterin iç dünyasında gezdiriyor. Az olay ve çok betimlemeden oluşan bir kitap olmasına rağmen okurken hiç sıkılmadım. Yazarın dili ve betimlemeleri hayran bıraktı. Karakteri içselleştiriyorsunuz bir yerden sonra. Kısa ve de yormayan bir kitap olması bakımından Dostoyevski okumaya başlayacaksanız kitabı özellikle öneririm.

Hayatın ağırlığı altında, toplumsal kalıplar ve yönlendirmeler içinde güç getiremediğimiz, ses veremediğimiz; arzularımızı, isteklerimizi, düşüncelerimizi istediğimiz şekilde ifade edemediğimiz zamanlar vardır. Bu, yaşam içerisinde herkesin kişilik şekillenişine göre az ya da çok yaşadığı bir süreçtir...

Bu zamanlarda içimizde, yapamadıklarımızı yapmaya hazır bir "öteki ben" ortaya çıkabiliyor. Yaşadığımız çelişkilerin şiddetine bağlı olarak kâh içimizden ses veren, kâh bilincimizde ete kemiğe bürünüp deliliğimize eşlik eden bir "öteki ben" ile karşı karşıya kalabiliyoruz.

Dostoyevski'nin "Öteki Ben" isimli eserinde de bu tip bir delilik işlenmekte. Hayata karşı güçsüzlüğün neden olduğu çelişkiler ve tutarsızlıkların tetiklediği bir kişilik parçalanması sonucu, romanın kahramanı Bay Golyadkin'in, tıpatıp kendisine benzeyen ve aynı ismi kullanan ve hayatının merkezine giren Öteki Bay Golyadkin ile çekişmesinin psikolojik bir derinlikle örülmüş hikayesi konu edilmiş. Anlamakta zaman zaman zorlanılabilecek bir metin olmakla birlikte son ana kadar merak ve gerilimle süren bir kitap. Bir deliyi anlamak, davranışlarına anlam yüklemek ne kadar zorsa bu kitabın anlaşılmazlığı da bu yüzden o kadar olağan...http://www.mirovek.com

Dostoyevski romanlarındaki psikolojik çözümlemelerini, insan ruhunun haritasını çıkarma tekniklerini çok severek okurum. Okuru sıkmayan bir anlatımı vardır yazarın tüm eserlerinde.

Öteki adlı eserinde kişilik bölünmesini ve parçalanmış bilincin ürkütücü ve tehlikeli dünyasını ele almış. Konusuna gelirsek ana karakterimiz Bay Goldyadkin dış dünyaya duvarlar ören ve kendi halinde mutlu olduğunu, kimseye ihtiyacı olmadığını söyleyen uşağı Petruska ile yaşayıp gideceğini düşünen bir memurdur. İnkar ediyor olsa bile çektiği ağır yalnızlık nedeniyle yaşadığı kişilik bölünmesi karşısına kendisine çok benzeyen hatta adı da aynı olan bir adamı çıkarır. Biraz saf, biraz alçakgönüllü olan Goldyadkin, adamın kendisine benzerliğine şaşırır, hatta ona özenir çünkü Öteki Goldyadkin'in hep olmayı düşlediği ama gerek kişiliğinin gerekse alışılagelmişliğinin olmasına izin vermediği bir karakterdir ikinci Goldyadkin.
Kafasında sürekli bir şeyler kurgulayan Goldyadkin kendi sonunu hazırlama yolundadır.
Kendisine yabancılaşan ve olmayan kişileri çok daha fazla görmeye başlayan bir karakterle çok uzun zaman öncesinden şizofreni gibi ciddi bir hastalığı ele almış Dostoyevski, kesinlikle okunmalı!

Freud'un bile takdire şayan bulduğu bir metin. Kişilik bölünmesinin en güzel örneklerinden biri, psikolojik çözümleyicilerin en iyisinden dostoyevski'den.