“İki Dakika Nefret Duruşu’nun en fena tarafı katılmanın zorunlu olması değil,aksine,akışa kapılmamanın imkansız olmasıydı.Otuz saniye geçmeden rol yapmaya gerek kalmıyordu.Korku ve hınçla köpüren çirkin bir coşku;öldürme,işkence etme,suratları balyozla göçertme arzusu kitleye elektrik akımı gibi yayılmış oluyor,kişiyi kendi iradesinin aksine yüzü çarpılmış,haykıran bir deliye çeviriyordu.
Sayfa 22 - Doğan KitapKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.