Herakleitos'un felsefesinin temelinde her şeyin kesintisiz bir hareket ve değişme içinde olduğu düşüncesi bulunur. Cratylus ise, hocasının "bir nehre iki kez girilemez" düşüncesini eleştirerek "bir nehre bir kez bile girilemeyeceğini" ileri sürmüştür. Evren o kadar hızlı bir değişme içindedir ki, varlığa ilişkin hiçbir tanımlama yapılamaz, hiçbir şey söylenemez. Cratylus'ıın ontolojisinin doğal sonucu olan dil felsefesine göre, her çeşit söz ve tarhşma da olanaksız hale gelir. Çünkü her söz ve tarhşma değişmeyen bir şeye gönderimde bulunur. Oysa, bir şey hızlı ve sürekli bir değişme içinde ise, o şeyi tanımlayacak bir söz ya da düşüncenin olabileceğini düşünmek saçmadır. Cratylus konuşmayı bile gereksiz bularak, yalnızca parmağını sallamanın yeterli olduğunu ifade etmiştir.