Hangi cümle ile başlasam? Hangi kelime zulmün, acının, esaretin, acımasızlığın tarifini en iyi anlatır? Kim haklı bu kavgada? Çocukların öldüğü hangi dava haklı olabilir? Bir yanda kendi evlerinden yurtlarından sürgün edilen ve bir ülke arayışına giren siyonizm sevdalıları Avrupa yahudileri, diğer yanda kendi toprağını sanki bile isteye bırakmış gibi yansıtılan Filistinli Arapların çektiği çileler silsilesi ile sürgününün başlaması... Birinin hayali, diğerinin zulme uğraması hikayesi; Limon Ağacı. Kitabı okuma zamanlamam ciddi anlamda beni etkiledi. Zira Limon ağacı kitabı; yahudilerin Bulgaristandan Filistine yolculuğu ile başlayan ve yıllarca kan dökülmesine sebep olan olaylar zincirini anlatıyor. Yıllarca yanlış ve çarpıtma bilgilerle zihinlerimizin nasıl bulanıklaştırıldığını acı bir şekilde vicdanım sızlaya sızlaya müşahede ettim. Bir sürgünle başlıyor yahudi serüveni(!) yeni bir ülke, yeni hayaller, ve size ait topraklar vaadiyle göçen avrupa yahudileri; başka bir sürgünün sebebi olmasıyla yıllardır kendilerine hak ve reva gördükleri bir başka eza ve cefanın sebebi oluyorlar. Aslında olup biten bir vahşet değil de, Filistinli Arapların, kendi topraklarını gönül rızasıyla bıraktığına inanıyorlar! Sorgulamıyorlar... Sorgulasalar ne olacak? Yeni bir vatan edinme düşünceleri hayal mi olacak? Limon Ağacı kitabı bilinen ezberlerin dışına çıkmış bir kitap. Olaylar, yer ve mekan hakeza kişilerin gerçek hayat ve isimleriyle birebir yazılması hasebiyle de önemli bir yere sahip. Kitabın kaynakçası ve teşekkür kısmında açıklanan isimler de bu savımı kanıtlar nitelikte. Tüm bunlara bakarak diyebilirim ki, bugünü anlamak için düne bakmak lazım ve bu kitap tam bunu karşılayacak bir tatminlik sunuyor okuyucuya. Yazımın başında da değindiğim üzere; hangi kelimeye sığınsam acıyı tarif edebilir ki? O yüzden kitaptan kısa bir alıntıyla sizi baş başa bırakıyorum. Okumak isteyenlere iyi okumalar diliyorum... .... Resmiye Odeh... Babası Josep, bombadan 3 hafta sonra evinin yok edildiğini ve kızının sorgulanmasına şahitlik etmesi için hapishaneye götürüldüğünü anlattı: "Beni geri götürdüklerinde... Resmiye ayakları üzerinde duramıyordu. Yerde yatıyordu ve elbisesinde kan lekeleri vardı. Yüzü maviydi ve siyah gözleri vardı... Hem beni hem onu dövüyorlar ve her ikimizde bağırıyorduk. Resmiye hala, 'ben bir şey bilmiyorum.' diyordu. Ve sonra bacaklarını ayırdılar ve sopayı içine soktular. Ağzından, yüzünden ve altından kan geliyordu. Sonra bayıldım. İsrail, Times'ın iddialarını yalanladı.

Limon AğacıSandy Tolan · Pegasus Yayıncılık · 20166,4bin okunma

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mona Roza