Her gecelerim, seni hecelerim tutulmuş aklımın bir köşesinde,
Bir mahkum gibi bekleyişlerim, sonumu bilmeden
Kuşlarla haber yolla gökyüzünü seyredeyim çaresizce
Kana kana içtiğim sen, dökülürken kadehimden.
Arzumun dinmediği şu çorak topraklarımda,
Savuruyorum ardını getiremediğim yalnızlıkları,
Sancıyla uyandım sessiz kaderimin kıvranışlarına
Yeniden yeşerdim sanma, düşmüşüm bir kere aşka.
Burak Bilen