Bir solukta okunup biten kitaplardan değildi. Elime her alışımda ne kadar uzun okumak istesem de bazen sadece on sayfa okuyup düşüncelere daldım. Alışkın olmadığım bir hayat tarzı işlenmiş, yazarın kendi hayatı. Tasavvuf, tarikat, tekke, hoca, ders, müritlik... Yazarın tasavvufi arayışı gibi gözükse de okudukça karakterin yerinde kendimi buldum. Çünkü onun kafasında savaş ile benim kafamın içindeki savaş aynı. Bir çok insanın hatta dünya üzerine gelmiş, yaşayan, yaşayacak herkesin kafasının içinde bu savaş var var olacak. Dünyaya niye geldim? Hata yapmadan yaşamaya çalışmak düşüncesi doğru bir düşünce mi? Tutkularımız bizi hep kötüye mi sevkeder? Karşılaştığımız olumsuz şeylerle niye karşılaşırız? Günah sevap, iyi kötü, doğru yanlış bunları sorgulayarak mı yaşamalı? Kitabın sonunda bir sonuca varmak mümkün olmadı. Insanın samimiyetinin insanın dünyadaki ve Allah nezdindeki kalıcılığını sağlayan tek şey olduğunu anladım diyebilirim. Günahkar da olabilirim çok günahkârım çok hata yaptım yaşamım son bulana kadar da artacak. Bu beni ümitsizliğe düşürmemeli çünkü ben bir insanım Allah beni böyle yarattı. Kitapta belli başlıklar üzerinden konular işlenmiş. Bazen çok ayrıntı vermiş deyip sıkıldığım oldu. Bir süreden sonra hoşuma gitmeye başladı bu durum. Günlük hayatımızdaki sıradan sıkıntılar üzerinden insanın ruh haline geçişler yapılmış. Kitapta aşina olduğumuz kişilerin isimlerine çokça yer verilmiş. Shakespeare, Franz Kafka, Mevlana Cemaleddin Rumi, Ömer Hayyam bunlardan birkaçı. Tasavvuf bana uzak bir konu deyip okumaktan vazgeçmediğim için iyi ettiğimi düşünüyorum. Tavsiye edilir mi? Evet kesinlikle. İyi okumalar

Su Üstüne Yazı YazmakMuhyiddin Şekur · Sufi Kitap · 20213,091 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Nur Çelik