Çoğul Konuştuğumuz Zamanlar
Tülü çekiyor, balkon kapısını aralıyorum. İyot kokusu ile akşam serinliği doluyor içeriye. Bizim ev denize uzak halbuki.
Karanlıkta oturuyorum bir süre, sokaktan gelen sesleri dinliyorum. Farklı bir şey yok, yine çöp kamyonu geçiyor. Yağmur başlıyor tekrar, perdeler ıslanıyor.
Ne var aklımda?
Hiç!
O boşluğa sığınıyor, dolsun da istemiyorum.
“Sen
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.