Hayatınızda kaç insanla tanıştınız? Kaçını gerçekten dinlediniz? Bir orospudan daha fazlası olmayan ana karakterimiz, neden yazdığını bilmeden bize birlikte olduğu insanların hikayelerini anlatıyor. Hiçbiri sapkın değil hiçbiri psikopat değil hiçbiri düşünüdüğünüz trajedileri yaşamamış. Otobüste giderken yolun kenarında ışıkları yanan apartman dairesinde kimin oturduğunu merak ediyorsanız bu roman size iyi gelebilir. Çünkü ana karakterin bahsettiği tek şey diğerleri. Bencil dünyalarımıza yabancı gelen şeyler onu anlatmaya zorluyor. Gördüğü insanların hikayeleriyle gerçekleri algılıyor. Çünkü o modern dünyanın sokak fahişesi. Kaldırımlarda müşteri bekler mentollü sigara içer. Günlerin anlamsızğını ancak dinlediği hikayelerle aşar. Seksden hiç bahsedilmeyen roman metropollerde hızla yürürken herkesin aynı olduğu düşüncesini kırarken anlamsızlığın ve hissizliğin bir portresini sunuyor. Eğer kurguya önem veriyorsanız -tüfeğin patlamasını bekliyorsanız- sizi pek tatmin etmeyebilir. Bölümler arasındaki kopukluklar ana karakterin cümleleriyle doldurulmaya çalışılsa da kısa kısa öykülerin yığılmış halidir. Buna paralel zaman da rutinler dışında kalıplar halinde yığılır. Mekan sadece ana karakter üzerinden şekillenir. Olay örgüsü yok denecek kadar azdır. Romanda "Anlatma" eylemi "kendi kendine konuşmak" eylemine evrilmiştir. Yazarın ilk romanı Zenith Hotel, eksikleri olsa da okunmaya değer.

Zenith OteliOscar Coop-Phane · Ayrıntı Yayınları · 2019107 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mert Molu