Birçok ateist tanıdım, hepsiyle dini sohbetler ettim. Şu an bir tanesini de okudum :) farklı bir şey yok, tüm ateistler gibi alaycı bir hikaye anlatılmış kitapta. Ben bazı kısımlarda çok güldüm. Hani iyi bir doğaüstü filminin komedisi yapılır ya işte o hissi yarattı bende.
Çok dindar olan arkadaşlara tavsiye etmem ama ateistler okurken çok zevk alacaklar. Benim tek sıkıntım, bu kadar eleştirdiği halde Tanrı’yı gene de okurlara “erkek” olarak tanıtmasıydı yazarın. İnanlar bile onun bir cinsiyeti yok derken (99 ismi de erkek ismi olduğu halde) ateistler nasıl oluyor da erkek kalıbına sokuyorlar anlam veremiyorum. Acaba asıl korkanlar onlar mı?! :)
