Sanki bir kuzinenin başında masal anlatan bir ninenin dizinin dibinde oturdum da dinledim o naif sesinden Yusuf İle Züleyha'nın masalını..
Şiir gibi okudum, okudum..
Yazıcı şiir gibi okuttu yazdıklarını..
''Şimdi ben, Yûsuf, tut ki Mısr'a azizim, efendiyim
boynumdaki künyede hâlâ vasfım yazılı: Züleyha'ya köleyim''
