Gaza getirici birçok içeriğin aksine akılcı metotlar sunan bu kitap, bir matematik problemi çözer gibi iradeni nasıl terbiye edeceğine dair adım adım ilerlemiş. Kitabın her ne kadar "Eh, ben bunları zaten biliyorum." dedirten kısımları olsa da-çünkü iş bireysel çabaya bakıyor- birçok kör noktada farkındalık oluşturuyor. Kelimelerle düşünmemek, hedeflerini ucu açık bırakmamak ve düşüncelerini duygularınla güçlendirmek gibi... Onun dışında Payot olayı biraz uzatmış. Bir süre sonra kitapla ne zaman biteceksin diye bakışmaya başladık. Peki bana etkisi ne oldu? Bu aynı sınav haftası geldiğinde boş işlerle oyalanmanın getirdiği vicdani azap gibiydi. Kitabı okudukça aksine aksine işler yaptım. Şükür bitti, ben de kurtuldum. Eh o derece mi? Evet o derece, biz en iyisi mi gaza getiren video-kitaplara geri dönelim. :P Işıklar içinde yat Payot. Bak sen 1800lü yıllarda yazmışsın, yıl olmuş 2021 hala okunmaya devam. Bu da şunu açıklıyor ki: Biz göğü delenler, her doğum da hayata sıfırdan başlıyoruz. İç dünyamızda birbirimize bu bakımdan bir şeyler katamıyor ve her şeye sıfırdan başlıyorsak ilerleyen teknoloji ve sanayiyle geliştiğimizi söyleyebilir miyiz? Dışarıda oluşan birikimle belki de insanlar gelişen koşullara göre değişiyor, buna uyum sağlıyor ama yine de ihtiyaçlarımız hiç değişmiyor. Sevmek, sevilmek, umut etmek...vb. İpin ucunu kaçırıyor muyum? Şuna varmak istiyorum ki hayır gelişmiyoruz. Gelişen şey: tıp, bilim, o, bu, şu. Biz değil. Bu da dış dünya da oluşan kaosu açıklaaar, gibi. Son olarak Dosto'nun psikolojiye getirdiği bakış açısıyla benim açımdan rahatsız edici bir okuma olsa da bu psikolojiden yararlanamayacağımız anlamına gelmiyor. Payot'un evlilik vb. başka başka düşünceleri üzerine bir şey demek istemiyorum. Evet, paylaşacaklarım bu kadar. Yeni kitaplara yelken açmak üzere...

İrade TerbiyesiJules Payot · Ediz Yayınevi · 201829bin okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cansu