Bir cemiyette marufu (iyiliği, doğruluğu) emreden, münkerden (kötülükten, çirkinlikten) meneden olmazsa, çirkin işler zamanla alışkanlık haline gelir ve hayatta normal karşılanmaya başlar. Mani olunmayan kötülük, bir müddet sonra istense de mani olunamaz hale gelir. Hakla batıl birbirine karışarak hakikat ortadan kalkar ve insanlar Allah’ı unuturlar. Bunun neticesi de o cemiyetin tamamen helak olmasıdır. Bu feci akıbetten kurtulmak için tebliğ faaliyetine ehemmiyet vermek zaruridir.
Sayfa 200Kitabı yarım bıraktı
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.