Çekilecektim kabuğuma, insanların verdiğine de, aldığına da örtüp kapımı, yalnızlığı yaşayacaktım. Ve kadınlara ve kızlara bir ürkek bakacaktım hep. Yoktu. Kimselere kapılmak yoktu artık. Ve umutlara ve düşlere... Gerçeği koyup önüne, düşünmek, kendini bilmek vardı.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.