Hanstein, Hauptmann için " Sosyal merhamet duygusu onun iliklerine işlemişti " diyor. Ama ben muhtemelen, emeğin sermaye karşısında emansipe olma sorununu bir oyun yazarak çağa haykıran bu kitabı okuduğum için anarşist ilan edileceğim. Bencillik olmayacaksa şayet, kitabın popüler kültür etkisinden uzakta olması beni oldukça mutlu etti. Bu seslenişi sadece duyanlar okumalıydı. Ne geçmişte ne gelecekte insanlar, Tanrı'yı anlamayı kendi menfaatlerine göre şekillendirmekten asla vazgeçmeyecekler. Tanrı şayet insana şu çağda bir ayet indirmiş olsaydı bu " Hepiniz beni yanlış anladınız " olurdu. Neden mi? Yoksula sürekli Tanrı'yı hatırlatıp, şükretmesi gerektiğini anlatıp, zengine ise Tanrı yokmuş gibi davranmasını söyleyen kim? Zenginin ve yoksulun Tanrı'sı aynı değil mi? Ya da Tanrı sadece yoksulu mu görüp cezalandırıyor? Kapitalizm sadece cebi ve emeği değil değerleride sömürür. Yok edici gücü ve vahşi yanı vardır. Kan emmeyi ve düşman etmeyi sever. İşte bu dünya çarkı tam da kapitalist sisteme göre dönmekte... Zulme ses çıkaranın ilk yanına din adamlarını sonra ise üniformalıları yollarlar. Neden mi? Çünkü insanın dini duyguları ile yumuşatamadığı duygularını, fiziksel şiddet ile müdahaleci olmaya zorlayacaklardır. Çünkü sistem bu... Kitabı hangi çağa uyarlarsanız uyarlayın uyacaktır, sırıtmayacaktır. Sınıfsal ayrımlar, kan, vahşet, göz yaşı bunlar insan var oldukça olacaktır. Son sözlerim olarak; insanlar merhameti unuttuğu günden beridir iyiler mağaraya saklanıp, kötüler gövde gösterisine çıktılar. Kapitalist sistemin kölesi olduğunu ne zaman anlarız biliyor musunuz? Bir çocuğun açlıktan ölmesinin, bir insanın leş yemesinin, patronun Tanrı ilan edilmesinin, paranın insan onurunun üstünden tutulmasının normalleştiği zaman biz köle olmuşuz...

DokumacılarGerhart Hauptmann · İmge Kitabevi · 200160 okunma

·

96 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.