Samoalı çocuklar yakın çevrelerinin oluşturduğu kalabalığa en az Batı’nın kırsallarında yaşayan bir çocuk kadar bağımlıydı. Yalnızlıklarının ancak çeyrek kilometrelik bir alanla sınırlı olduğu doğruydu; ancak göz kamaştıran güneş ve kızgın kumlara, gün boyu kaçtıkları akrabalar ile gece boyunca kaçtıkları hayaletlerin sayısı eklendiğinde, bu mesafe Amerika kırsallarındaki 5-10 kilometreye eşdeğerdi. Bu yüzden bir çocuğun, yaşıtlarıyla dolu bir köyde tamamen yalnız kalması da karşılaşılan bir durumdu.
Sayfa 75Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.