Biz Yeşilçam’ın o eğlenceli filmleriyle çok fazla haşır neşir olduğumuzdan Hüseyin Rahmi kitapları sanki zaten bildiğimiz bir yolda yürüyormuşuz hissi veriyor. Çok eğlenceli, bir yandan hüzünlü bir yandan ironik hikâyelerden oluşan bu kitabı okurken sanki bir kolumuzda Sadri Alışık bir kolumuzda Kemal Sunal zıplayarak (ahahaha) İstanbul’da geziyormuşuz hissindeydim...
