Talha, Turan ve diğer çerçöplere reddiye
[189] Resûlullah’ın (s.a.), Mekke’de gerçekleşen âyetlerinden/mucizlerinden biri şudur: Resûlullah (s.a.), onları [ Kureyş’i] bir araya topladığı, onlara öğüt verdiği, kendisine tâbi olmaya ve üzerinde bulundukları babalarının dinlerinden ayrılmaya davet ettiği zaman, onun sözünü reddettiler ve birbirlerine koşarak şöyle dediler: Gidin ve ilâhlarınıza tapmaya devam edin (Sâd, 38/6); O [ Muhammed], ilâhları tek bir ilâh mı yaptı? (Sâd, 38/5). Onlar sayıca çokluklarına, güçlerine ve mallarına güvenerek ona [ Muhammed’e] tehditte bulundular. Resûlullah’ı (s.a.) zayıf ve tek başına görmeleri onları aldattı. Resûlullah ise bu halde olmasına rağmen, o da onları tehdit etti. Bunun üzerine Allah şu âyeti indirdi:(O Kureyşliler çeşitli) gruplardan oluşan, şurada bozguna uğratılmaya mahkûm olan bir ordudur (Sâd, 38/11). Gerçekten de Resûlullah’ın bildirdiği şekilde oldu ve sonuçta kazanan kendisi oldu.
[190] Bu durumu iyi düşün! Onda büyük ibretler vardır. Çünkü Resûlullah (s.a.), en güçsüz durumda bulunduğu, onlarla birlikte yaşadığı, onların elleri ve avuçlarının içinde bulunduğu bir hâlde, savaştan önce ve bir cemaat oluşturmadan evvel onları savaşla tehdit etti. Bu da, onları onu öldürmeye ve kökünü kazımaya sevk etti ve ona kötülük yapmak için gayret göstermeye ve ellerinden geleni yapmaya tahrik etti.
[191] Allah’a güvenmedikçe, kendisine indirilene ve vahyedilene itimat etmedikçe, hiçbir akıllı böyle bir şey yapmaz. Tam mânasıyla düşündüğün zaman, nebî ve resûl kardeşleri -Allah onların hepsine salât etsin- içinde zayılık ve yalnızlık bakımından Resûlullah’ın (s.a.) benzerini göremezsin. Kim kavmine böylesine muhalefet etmiş, onları böylesine tahrîk etmiş ve öfkelendirmiştir? Resûlullah, onlara ulaşacağı kuvveti, zorba milletlere galip geleceğini ve emîrliğin kendisinin olacağını, bu işler olmadan önce haber vermiştir. Gerçekten de söylediği kuvvet ve zafere ulaştı. İslâm, güneşin doğuşu gibi ortaya çıktı ve gündüzün yayılması gibi yayılmaya devam etti.
·
10 görüntüleme
İddia: Mekke'de sürekli barışa çağırmıştır Hz.Muhammed. Medine'de gücü eline alınca savaş ayetleri gelmiştir. Neshedilen Bakara 256 buna örnek.
Gerçek: Barış ayeti olarak gösterilen ayetlerin yanında Mekke'de müşriklerin savaşla bozguna uğrayacağı defalarca yine ayetlerde haber verilmiştir ve bu nubuvvet ispatıdır. Kamer 45 ayeti de mesela bu haberlerden biridir. Kadı'nın kitabında bu örnekler çok geçiyor. Ayrıca Bakara 256 da Medine'de nazil olup ilk muhatapları Mekke müşrikleri de değildi.
Medine'de daha sonraları savaş ayetleriyle cihad farz kılınmıştır. Mekke'de ise bunun sinyalleri çoktan verilmişti ve bu sinyaller verilirken çok çok az iman eden vardı bu yüzden nubuvvet ispatıdır. Ayetler ve hadisler bunu gösteriyor.
Bir de Mekke'de barış ortamı hiç olmamıştır. Müslümanlar gücü eline geçirince barış ortamını kendileri oluşturmaya çalışmıştır. Bkz: Hudeybiye Ant. ve Medine Sözleşmesi. Bunları da bozanlar antlaşmanın diğer taraflarıdır zaten.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.