Gönderi
1818’de sürgünde bir devrimci olan Jacotot, Belçika’da Fransız edebiyatı okutmanı olarak yarı-zamanlı bir iş bulur. Tek kelime Fransızca bilmeyen Flamanlara, kendisi de tek kelime Flamanca bilmediği halde hocalık etmek zorundadır. İnsanın bilmediğini de öğrenebileceğini gösteren bu tuhaf deneyin sezdirdiği kaçınılmaz sonucu anlamakta hiç gecikmez Jacotot: Bilen ile bilmeyenin, öğreten ile öğrenenin, kol emekçisi ile zihin emekçisinin, kısacası zekaların eşitliği.
Bu şaşırtıcı hikayeyi ve Jacotot’nun felsefesini anlatan Jqcques Ranciere hem eğitim üzerine çok özgün bir düşünce sunuyor hem de zekaların eşitsizliği ve bilgi hiyerarşisini bahane eden toplumsal eşitsizlik tasavvurlarına önemli eleştiriler getiriyor.
·
99 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.