insan varlığının ethosu –duygular, ahlaki doğa ya da kişilere, gruplara veya kurumlara rehberlik eden inançlar– özerk bireyin kendi kendini yönetmesini iyi yönetimin buyruğuna bağlayabilecek olan “ortam”ı sağlar hale gelir. (...) eğer disiplin bireyselleştirip normalleştiriyor ve biyoiktidar kolektifleştirip toplumsallaştırıyorsa, etho-politika da insanların kendilerini değerlendirdikleri ve kendilerini olduklarından daha iyi yapan edimleri meşrulaştırdıkları benlik teknikleriyle ilgilidir.
Rose, 2001.Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.