Hiçbir konuda ayağı sürçmemiş olmak, bazen, elştirilecek yanı bulunmayan kimseyi aptalca bir gurura götürür. Oysa, bir günahkâr, eğer dindar ve aklı başında takımından ise, ruhuna hemen Tanrı korkusunun dolduğunu hisseder; altüst olur; korkar ve ne kadar büyük girişimlere kalkışmış, ne kadar yüce bir onur doruğuna tırmanmış ise, Tanrı'dan kokusu da o kadar büyük olur. Çünkü o cahilce, atakça ve küstahça hareket etmekle Tanrı'nın öfkesini kendisine çevirmekten ve erk'ten düşürülüp, o güne dek elinde tuttuğunu yitirmekten yılgınlık duyar.