Gönderi
#BizeBıraktığınSözler #okudumbitti #BrookeKeithDesserich
Söze nasıl başlayacağımı, hikâyesini nasıl aktarabileceğimi bilemediğim; okurken can acıtan ama öyle bile olsa sayısız ders veren bir baba (Keith) ile annenin (Brooke) azmine hüzün dolu duygularla şahit olduğum bir kitaptı.
Keith ve Brooke'un kızları Elena'yı, 5. yaşının sonunda boğaz ağrısı şikâyetiyle doktora götürürler ancak bu ağrının sebebi klasik bir soğuk algınlığı değil nadir görülen, anormal özelliklere sahip bir kanser türü olan "beyin sapı tümörü" olarak belirlenir. Doktorların ilk etapta henüz 6. yaş gününü kutlamamış olan Elena'ya dair biçtikleri ömür ise yalnızca 135 gündür...
Kitaplaştırılan bu günlük, alınan o kötü haberle Keith'in eşi Brooke ile beraber kızlarının yaşam süresini günbegün aktarmak istemesi ile başlar...
Küçücük bir bedenin maruz kaldığı, tedavisi mümkün görünmeyen bu hastalığa karşı Keith ile Brooke'un Elena'yı yaşatmak için gece gündüz hastalığı araştırarak, okuyarak, aynı zamanda hazin sonun farkında olup üstüne buna karşı koymaya çalışarak; öte yandan Elena'ya hayatı boyunca yapmak isteyebileceği şeyleri listeletip ona vermeye çalışarak savaşmalarını okudum...
3.5 yaşındaki kızları Gracie'nin ablasını anlamaya çalışması, ona yardımda bulunması, tüm aile fertlerinin bir olup, Elena için bir şeyler yapmaya çalışması; ülkelerindeki çoğu insandan destek almaları, Elena'nın yaşına rağmen hastalığını yenmek için direnmesi...
135 günlük yaşam hakkını büyük bir azimle devirmesi, tertemiz ömrünü sonraki tahmin olan 7 aydan da uzatması, anne ve babasını umutlandırması ama hastalığın teşhisinden 256 gün sonra hayata "hoşça kal" demesi...
Elena'nın fotoğrafları ile daha da duygusallaştırılmış bu hayat hikayesini uzun süre beynimde canlandıracağımdan eminim...
·
75 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.