Okuduğum en eski ve en güzel anlatı. Engidu'nun tanrıların lanetine uğrayıp sıtmadan ölmesi ve Gılgamış'ın dostunun ölümüyle beraber ölümsüzlüğü araması... Her şey öyle sahici ki, anlatıda insan, insanlığın derinliğine şaşırıyor. "Öyleyse izin ver de yürüyebilirken yürüyeyim, görebilirken göreyim, çabalayıp bulayım!" Belki de Gılgamış'tan bu yana tüm anlatıların karakterleri, tüm insanlık tıpkı onun gibi çabalayıp bulma derdindeyiz. Ama belki de Akrep Adam'ın dediği gibi; bunu bilecek insan yoktur. Ölümsüzlüğün gizemini keşfedecek ölümlü yoktur.

Gılgamış DestanıAnonim · Remzi Kitabevi · 20195,1bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Başer