Tolstoy'un iki uzun hikayesinden oluşan ve eserlerinin genelinde işlediği, başta sevgi, inanç, insan ve ölüm gibi ana temalı yapıtlarından bir tanesi. İş Bankası Kültür Yayınları'ndan çıkan bu eserin ilk hikayesi (Bir Toprak Sahibinin Sabahı), bir gencin tüm uyarılara rağmen üniversiteyi bırakarak sahip olduğu toprakların başına geçmek ve ideallerini gerçekleştirmek istemesi ve ardından yaşadığı pişmanlıklar anlatılıyor. Tolstoy'un betimlemeleri hatırına okunacak tarzda bir hikayeydi benim için, yani pek de çekmedi içine. Gelgelelim kitaba da ismini veren, Efendi ile Uşağı adlı ikinci hikayesine... son zamanlarda okuduğum en çekici hikayeydi. Ve bu kitap benim nezdimde bir puan kaybetmişse de ilk hikayenin, bu hikaye karşısında sönük kalmasındandır sadece. Bir efendinin, çok kârlı olacağını düşündüğü bir mülkün açık artırma ile satılacağını duyması üzerine bu fırsatı kaçırmak istemeyip kötü hava koşullarına rağmen uşağıyla birlikte amansız bir yolculuğa çıkması konu edinilir. Fakat yolculuk istedikleri gibi gitmez ve karlı fırtınada sürekli yollarını şaşırırlar. Yanlış gittikleri yönde bir köy keşfedip oraya sığınırlar, ancak ısınıp dinlendikten sonra ne kadar ısrar edilse de efendiye, gidecekleri yerdeki fırsatı kaçırmaktan korktuğu için uşağını da yanına alarak fırtınalı havada tekrar yola koyulur. Fakat bu yanlış kararın bedelini çok ağır ödeyecektir. Tabii başlarda azıcık sıksa da -her başarılı hikayede görülen şey- sonrasında yavaş yavaş öyle bir içine çekti ki, şöyle söyleyim, son sayfaları iki kez okudum ve bunu ilk okumamda anlamadığım için değil, aksine, konunun derinliği o kadar güzel tasfirler ve betimlemelerle donatılmıştı ki sırf bu yüzden tekrar okumak arzusuna kapıldım. Belki de benim klasik sever bir okur olmamdan da kaynaklanmış olabilir. Üstelik söz konusu klasiğin çok güçlü bir kalemin ürünü olmasının da güçlü bir etkisi olmuştur muhakkak ki, bilemiyorum. Tek bildiğim, hissettiklerim dışında bir şey bilmediğim ve okurken anlattığı her şeyi hissettiğim. "Fırtına göğü toza dumana boğuyor, Kar burgaçları dönüp duruyor, Bazen vahşi bir hayvan gibi uluyor, Bazen bir çocuk gibi ağlıyor." KEYİFLİ OKUMALAR!

Efendi ile UşağıLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20168bin okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Azat Karakurt