“İnsanı özgürlük yerine gelen sabitlik boğuyordu. Kişi sabit kaldıkça nemrut bir kayaya dönüşüyor ve kendi depremini yaşayana kadar özgürleşemiyordu. Sabit kalmak insanı mutsuz ediyordu. Su gibi akıp gittikçe insan mutlu oluyordu. Galiba seyahat de insanın suya dönüşme süreciydi.”
Sayfa 67 - Kronik KitapKitabı okudu
·
133 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.