“Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin” diye sordular senden
sonra. Kör değildim. Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı
gözlerim. Birincisi seni ilk gördüğüm, İkincisi giderken ardından
baktığım gün. İlkinde aşkın ışığından, İkincisinde
gözyaşlarımdan... O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim. Aşkına inandığımdan.
Kör değildim, sadece güvenmiştim!