Gönderi
Biraz hüzünlü bir eserdi. Franz Kafka olunca çok da eğlence beklemiyorum ama babasına yazdığı ve sahibine asla ulaşmayan yazıları içerdiğini öğrenince de duygusallaştım. Bazen çok sevdiklerimize, yakınlarımıza küsüyoruz ama unutuyoruz ki ölüm var. Sadece mezarlarına gidebilmek ve ağlamak, elinizden bir şey gelmemesi de cabası.
Söyleyip de söyleyemedikleri, içinde kalanlar diyebiliriz buna, sayfalar sayfası tutmuş adeta. Okumak ayrı üzücü, hislerini, hissettiklerini bilerek ve çaresiz kalarak okumak ayrı bir üzücüydü.
Bir Oidipus Kompleksi göremeyiz burada ama babasının çok güçlü, kendisinin zayıf ve çelimsiz olması; babasının kendisine yasak ettikleri ve itiraz etmemesine yönelik söylemlerinden sonra yasakları kendi babasının çiğniyor olmasını görüyoruz. Bunlar da onu olumsuz etkilemiş tabi. Aslında bu konularda söylemek istediğim çok şey var da BANANE demek istemiyorum ama artık yoruluyorum o yüzden...
İyi okumalar dilerim..
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.