Bazı kitaplar sadece kitap değildir. Bazı kitaplar anıdır. Bir fotoğraf karesi gibi geçmişten bir zamanı gösterir. Ben bu kitaba baktığımda Kadıköy Altıyol'dan duraklara koşturan dershane öğrencisi halimi görüyorum . Bilenler bilir, sol tarafta balıkçılar çarşısına doğru korsan kitapçılar olurdu o vakitler. Yere serdikleri naylonların üzerinde kitap satarlardı. Hemen ötelerindeki Remzi'den, Gençlik'ten falan kitap alacak param olmazdı hiçbir zaman. Zaten genellikle sadece bilet param olurdu cebimde. Haftada birkaç gün Kadıköy'den Üsküdar'a yürüdüğümde bir korsan kitap alabilirdim. Kendime ait ilk kitaplarımdı ve çok değerliydi onlar. Çoğunu ezbere bilirim. Ve çoğu, öğrenci evlerinde 'giden gelmiyor, acep nedendir' geleneğiyle yok olduklarından dolayı yıllar sonra yeniden satın alındılar. Bu da onlardan biri. Yıllar sonra artık bir çalışan olmanın getirisi olarak Remzi Kitabevi etiketiyle kütüphaneme giren ve sürekli okunmaktan kapağı bir türlü tam kapanamayan beyaz kapaklı kitaplarımdan. #bütündomuzlarpembedir i #kızabla nın ön sözünde anmıştım. Son düzenlemeleri yapılırken öyle bir canım çekti ki açıp bir kez daha okudum. Sonra da diğer öyküleri. Kitapların en sevdiğim yanı sanırım her okuduğunda başka bir kitabı okuyor olmak. 'Bütün Domuzlar Pembedir' bu kitaptaki en sevdiğim öykü. Bu son okuyuşumda biraz daha sevdim. Ah Saliha Teyze. Ruhun şad olsun. #süheylaacar #dostlukhüznüpaylaşmaktır #canyayınları #birannedoğdukitap

Dostluk Hüznü PaylaşmaktırSüheyla Acar · Can Yayınları · 200420 okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nehir Turan