Bir kadının makyaj yapması, çocukluğa ve büyücülüğe dayanır. Yalnızca bir ayna ve bir yüzle bütün bir dünyayı bekleyiş halinde bırakıyor. Makyaj, teknik ile kurnazlığın uzlaşması. Acının çileci bir yorumla yüze yansıtılması dışında, düşünce dünyasında eşdeğerini bulmak imkânsız. Bu yüzden de her gün (ve bir gün içinde pek çok kez), bir kadının hayatını kurban ettiği bir an halini alıyor.
S,166.