Kitabı okumaya başladığımdan sonuna kadar birçok karakter nefretimi topladı. Zurita, Baltasar, Cristo, Dolores, Salvator, Olsen ve hatta Gutierrez... İhtiandr'ın bir canavar olduğunu düşünürken bir anda bebek kadar masum olduğunu gördüm. Bir intikam hikayesine döneceğini hissettiğim anda başka bir sonla bitti kitap. Ama sanırım en çok Baltasar'in durumuna üzüldüm. Bu güzel serüven için Aleksandr Belyaev bir teşekkürü hak ediyor bana kalırsa.
