"Kim bilir, belki de insanların sonu, öldükleri gün değil de son kez anıldıklarında geliyordur. Belki ölünce gerçekten yok olmuyorsunuzdur da yalnızca ana hatlannızın göründüğü, ayırt edici özelliği bulunmayan karanlık bir gölgeye dönüşüyorsunuzdur. Zamanla, in sanlar sizi unuttukça siluetiniz yavaş yavaş karanlığa ka rışıyordun Yeryüzünde adınız son kez anıldığındaysa son ayırt edici özelliğiniz, örneğin burnunuzun ucundaki çiller veya kalp biçimli dudaklarınız sonsuzluğa kanşıyordur.
Eğer gerçekten böyleyse ölen kişinin adım anmak için beklemeniz gerekir. Çünkü o adı ne zaman son kez andığı nızı asla bilemezsiniz. Bir gün bilmeden son kez anarsınız.
Sonra da ölen kişi sonsuza dek yok olur, gider"
Sayfa 259 - bitişlerKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.