Ece Üner'i ne kadar sevdiğimi bilmeyen yoktur herhalde.
Üstelik haberim bile yokken iki totem bizi buluşturmuşken ❤
Gerek duruşuyla, gerek o asi ve yerinde çıkışlarıyla gerekse çoğu yandaş medyanın aksine elindeki imkanların sınırlarını zorlayarak susmayıp hepimizi temsil etmeyisiyle.
Kitaptan evvel Armağan Çağlayan ile röportajını izlemiş, görünmez sicimlerle bağlanmıştım.
Tavrı, duruşu, savunuşu, bilgisi ve nitelikli oluşu..
Dopdolu bir kadın. Ve bu kültür birikimiyle kendi alametifarikasını oluşturuyor. O konuşsa ben 3-4 saat daha dinlesem dedim . Sonra kitabı çıktı. Hazine bulmuş kadar sevindim diyebilirim. Haysiyet' kitabını okurken sadece kitap okumuş olmuyorsunuz. Sanki çok kaliteli bi haber bülteni okudum, bi belgesele dair çarpıcı noktaları okudum, bi kültür seline boğuldum, yaşama dair keskin virajları, ne kadar kör sağır dilsiz olduğumuzu, kocaman bir alıntılar çıktısı okudum.
Kısacası ben harika bisey okudum ve okumuş olmanın haklı gururunu yaşıyorum şuan.
Ve mutlaka OKUYUN!
Ece Ünerle sohbet etmişim hissini yakaladığımamı sevineyim, bu kadar dolu dolu kültür birikimi bir kitabı sindirdiğime mi bilemedim .
Ama bildiğim tek şey;
Hayatımın alnına yapıştırdığım cümle,
" Anılırkende haysiyetli bir kadın olarak anılmak isterim."
" Benim iskelet sistemim ; haysiyetim. Beni o ayakta tutuyor."
