Kafka deyince aklımıza Milena gelmesi doğaldır. Ancak o hanımefendi üzerine yazılanları henüz okumamıştım ve sıra Felice Bauer’a geldiğinde şaşırdım. Hani bir insan kaç defa sevebilir ki sorusunu sorarak başladım. İçerisindeki duygular, anlatım tarzı, o temiz sevgiyi yansıtması çok güzeldi. Gene de insan defalarca sevse bile sadece 1 kere gerçekten aşık olabileceğini ve bunu da hepimizin doğru kişiyle yaşaması gerektiği inancını taşıyan ve bu inançtan vazgeçmeyen biri olarak yalnızca ‘Sevgi’ çemberinden baktım olaylara. İnsan her seferinde başka birine aşık olamaz zannımca. Aşkın adını kirletmeyelim diyenlerden olduğumu belli ettim gene, olsun. Oldukça romantik olan bu eserde yine de Kafka’nın mutsuzluğu, huzursuzluğu göz önüne geliyor. Ancak onunla birlikte hissettiğim bir ortak duygu var. Sevdiğini yanındayken bile özlüyor olmak. İnsan böyle işte sevince ne hareketlere giriyor neler neler yapıyor. Dışarıdan nasıl gözükürse gözüksün eğer insan mutluysa kimin ne dediğinin bir önemi var mı? Bir parça huzur istemek, biraz vefa aramak kime ne zarar verir sanki? Vefa aramak demişken, şuraya o pek sevdiğim, dinlemeye doyamadığım Ferdi Özbeğen’in değerli yorumlarından birini de bırakmak istiyorum, müsaadenizle: youtube.com/watch?v=5bWd-gP... Mektupların tamamının olmadığını acı bir şekilde öğreniyoruz. Bunun nedeniyse, yengemiz diyelim, yengemizin mektuplarını neredeyse vefatına kadar saklaması ancak yıllar geçtikçe yaşadığı sıkıntılar nedeniyle 8000 dolar gibi bir rakama yayın hakkını satması ve bazılarını imha etmesi. Sanırım onlar ya çok özeldi ya da dünyada başka kimsenin kuramayacağı cümleler içeriyordu. Kaç yüz tane mektup var sayamadım ama epey mektup var. Şimdi insanlar sürekli konuşuyor, birbirlerine özlem bile duymuyor, ne seneler devirmesi? Birkaç gün konuşup, biraz heveslerini birbirinden aldıktan, kısa süreli tatminler yaşadıktan sonra başka yönlere gidiyorlar. Belirli bir vefa, iyi bir sevgi, büyük bir özlem, ‘Güzel’ kelimesinin hakkını vermek yok bu grupta. İstedikleri kadar lekelesinler güzel kelimeleri, altın çamura düşünce değerini kaybetmez a dostlar. Bu konuda sayfalarca yazabilirim ama zaten bunu özel olarak yapıyorum. Özel bir kitaptı, özel insanlarla karşılıklı okumalık diyebilir miyiz? Diyebiliriz. İyi okumalar dilerim..

Felice'ye MektuplarFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2016646 okunma

·

197 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sadık Kocak