Senin adın yağmur,
akışın yoncalarda durulur.
Senin adın uçansu,
bakışın kayalara oyulur.
Senin adın dal,
yaz günlerin kiraz kiraz
güz günlerin yaprak yaprak soyulur.
Senin adın gül,
gülüşlerin goncalardan dürülür.
Senin adın sis,
uykuların rüzgârlardan duyulur.
Senin adın ay,
anışların gecelere ayılır.
Senin adın telaş
merak
haz,
yanışların perçemlere
gamzelere
boyunlara yayılır.
Senin adın özlem,
tutku
hız,
sevinçlerin ateşlerden sağılır.
Gün gün teninde sızılanıp bin kere doğdu güneş,
yıl yıl bin gecenin yıldızı sardı göğü,
yaralı aşklar gibi
yuvasız kuşlar gibi
köksüz ağaçlar gibi
balına kavuşamadın,
Senin adın ayrılık
bir buna alışamadın.
-Ay Işığı Yana Yana,1986,- Paris, 1983