Bazen ne bileyim bir uçakta balık olduğunuzu düşündünüz mü hiç? Hani olmamanız gereken ve olmanız durumunda ise sonunuzun geleceğini hissettiğiniz bir yerde bulundunuz mu? Aksi gibi orda kalmaya da devam edersiniz. Ne yapacağını bilemezsiniz, ne yapsanız iğreti duracakmış gibi gelir. Bu durumdan kurtulmanızın en garanti yolu kendiniz olmaktır. Veya bir kaleme sarılmak. Hammurabi’deki öyküleri okuyunca böyle hissettim ben. Öykülerdeki karakterler biraz mesafeli, şaşkın, yer yer pişmandı. Ama bir şekilde vardılar işte. Kendiliklerinden de var olmaya devam edeceklerini gösteriyorlardı bir şekilde. Tökezleyerek, bütünlenmeden, azalarak ve unuturak çoğu zaman. . Farklı türlerin denendiği on üç öykü yer alıyor Hammurabi’de. En çok etkilendiğim, hatta içimi buran öykünün ise çaresizliği-bir çocuğun elinin ayağının birbirine dolanmasını ve ömür boyu sürecek bir ‘keşke’nin başlangıcının anlatıldığı Hurmalar Yüzünden Bir Ağıt olduğunu söyleyebilirim. Hammurabi’yi okurken; bazı öyküler arasındaki gönül bağını görmek, kâğıda aktarılanın samimi olduğunu hissetmek çok güzeldi. İlk kitabı olduğu da göz önünde bulundurulduğunda; Ahmet Şimşek’in gelecek öykülerini merakla bekliyorum. . Çok beğendiğim kapak tasarımı ise Arzu Bimici çalışması –

HammurabiAhmet Şimşek · Vacilando · 202168 okunma

·

423 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan