Gönderi
5 yılda 4 kitabını okuduğum Balzac’a da güzel bir başlangıç yapabildim. 2 kitabın birlikte sunulduğu, Cumhuriyet klasiklerinin revaçta olduğu dönemden kalma, iyi bir eserdir.
Kafası biraz karmaşık (kötü kelimeler kullanmayalım şimdi) bir ihtiyarın (Franhofer) dilinden resme dair çok bilgi alıyoruz. Eleştiriler olduğu kadar güzel betimlemeler de sunuluyor bizlere ve anlamsal arayış üzerine geçtiğini görüyoruz kitabın. Aslında böyle süslü sözler yerine daha bizden konuşacak olursak;
Yazar, bir eserini anlat anlat bitiremeyen ressamın aynı zamanda onu kimseye gösterememesini de anlatıyor bizlere. Aklıma ne geldi biliyor musunuz? Hani sevdiği birini anlatmıştır çok yakın arkadaşınız sizlere, bütün çevre o kişiyi merak eder ve tanımak istemektedir ama arkadaşlarına tanıştırana kadar ilişki başlamadan bitmiştir ve kimse bu ‘Mükemmel’ insanı görememiştir. Okudukça aklıma bu geldi benim de.
İkinci hikaye biraz daha polisiye tarzında ve ilginç bir konusu var ve tabii ki bir handa geçiyor. Güzeldi ama ilk hikaye bana farklı olaylar düşündürdüğünden, daha fazla etkilendim. İyi okumalar dilerim..
·
86 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.