Kitap, büyük bir acının özünü, kelimelere ve cümlelere sığdırmış. Yakılan bir ağıt, bir sagu olmuş. Aşk, yalnızlık ve ölüm, şiirin estetiğinde duygulara dönüşmüş, oradan cümlelere ve biz okuyuculara hissiyat olarak geçmiş. " Ölüm değil büyük ceza. Her zerresi yalnızlık. Bir dünyayı sevmek hala." diyerek, belki de bir isyan olmuş ölüme karşı.
