19. Yüzyılda yazılmış en önemli idam karşıtı metinlerden biridir bu. Efsane bir önsöz ile başlar, hemen ardından ilk baskılarda gelen tepkilere dair yazılmış bir komedi olarak bir önsöz daha bulunur. Bu önsözleri okurken kendi kendimize sorarız, bir insan ölmeyi hak eder mi, ederse bu nasıl olmalıdır diye. Anladığımız kadarıyla Hugo, romanı yazdığı yıllarda idam karşıtlığı sebebiyle ciddi eleştiriler almış, işte önsözlerde de bu eleştirilere cevap veriyor. Sonrasında kitaba geçiyoruz. İdam edilmesine günler kalmış olan bir mahkumun günlüğü bu, kendisini tanımayan kızı için yazdığı günlük. Dönemin hapishane ortamını, idam yerine verilecek kürek cezasının da halini, mahkemeleri inceliyor. Öleceğini bilen bir kişinin ruh haline tanık oluyoruz. 5 hafta sonra öleceğinizi bilseniz ne düşünürdünüz? Hem de bu ölüm şehrin meydanında onlarca kişinin önünde bir gösteri gibi yapılsa, sizi öldürecek giyotinin tek darbede öldürmeme olasılığı da olsa. İşte o ruh halini yansıtıyor. Bitmişlik, tükenmişlik. Anlatımı muhteşem, çok akıcı. Konusu ayrı güzel ve dönemi için önemli. Okuduğum en iyi romanlar listesine üst sıralardan girer kesinlikle. Sonuç olarak, idam iyi ki kaldırılmış ve bunun kaldırıması için verilen mücadele ne güzel bir şeymiş diyorum. Ama bir bilgi olarak şunu da ekliyorum, Hugo'nun bu romanı yazarken merkez aldığı ülke olan Fransa'da idam 1981 yılında kaldırılmıştır, bu romandan bir asır sonra, dile kolay bir asır. Hugo elimde başka kitapları da olan ve kesinlikle okuyacağım bir yazar. Tavsiye ediyorum. 9/10

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023120,6bin okunma

·

71 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömer Ökten