Gönderi

26 Mart 1967
Senelerden beri beraberce geçirdiğimiz vartalar, yediğimiz darbeler, sevgimizi perçinleştire perçinleştire öyle bir hale kodu ki benim içimde, buna sevgi demek yersiz geliyor, ne demeli de bilmiyorum. Bugün senden ayrılalı altı gün oluyor, her zamanki gibi, yüzünü, gözünü, oturup kalkmanı, bir yerden olduğun yere gelişini, sokaktan eve, içeriki odadan bulunduğum odaya, ellerini, bakışını, kaşını, alnını, saçlarını, başının biçimini arıyorum; her zaman birkaç gün sonra, biraz alışırım yokluğuna, gene öyle olsun istiyorum, yoksa çok zor olacak. Seni çok öperim. Sana boyuna sevgiden söz edip ne yormak ne üzmek istemiyorum, halbuki bugünde başka bir şey yok içimde. Güzin
·
158 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.