Mehmet’i mi sakatladı yoksa beni mi? Ne desem ne yazsam bilemiyorum. Kitabın Podcast’ini dinlemiştim. O kadar güzel anlatmıştı ki Güray Süngü beyefendi nutkum tutulmuştu. -Spoiler- Çiğdem (Mehmet’in yandığı) adını söylerken küçük harfle söylüyor demişti. Fısıldar gibi.. Ben de Çiğdem’in fontunu küçük yazdım. Ah be adam dedim. Gerçekten bunu düşündün ha! Sevdiğinin adını küçük sesle söyleyen aşıkları düşündün demek. Kitabı okumaya başladığımda klasik bir Güray göreceğimi sandım. Öyle başladı. O cümleleri belli yapıları olan o güzel cümleleri. Bunu da böyle anlatır böyle yazmış sandım. Rahat 100 sayfa aynı ritimdeydi. Sonra bambaşka bir şeye dönüştü. Bilmiyorum ben hayranı olduğum için midir bu kadar etkilendim ? Mehmet “çiğdem” dediğinde içim bir hoş oldu. Aynı aşkı yaşadım sanki. -Spoiler- Mehmet’i sakatlayan aşkının serçe parmağıymış. Kalbi sakatlanmış Mehmet’in. Doğrulmamış sonra. Kolu gibi değil alçıya almamışlar. Kırılmış denmez, ürpermiş bir serçe oturmuş yüreğine sol tarafına.. Bu çok inceydi gerçekten. Bazen bizi de sakatlayan bazı ufak şeyler oluyor. Ama biz sakatlanmış sayılmıyoruz. Ne ince bir düşünce bu! Kitapta şiir alıntıları var. Dikkat ederseniz alıntı söylemeden yapılıyor. Bunu fark edince ne güzel yerleştirmiş diyorsunuz. Senden bir tane daha var mı diyorsunuz. Abartıyorum belki bilmiyorum ama abartmadan olmuyor. Seviyorum Güray’ı. Edebi yazımını, kişiliğini seviyorum. Velhasıl kelam. Okumak isterseniz buyurun efendim. Okuyun, belki ben abartıyorumdur. Belki siz de aynı gözle bakacaksınızdır. İyi okumalar dilerim

Mehmet'i Sakatlayan Serçe ParmağıGüray Süngü · Dedalus Kitap · 2015604 okunma

·

522 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

perişan sümbüller sarhoş nergisler