Margaret adlı, sonbaharda yapraklarını döken
ağaçlara üzülen küçük bir kızla ilgili ünlü bir şiir vardır.Son iki mısrasıysa şöyledir:
İnsan da doğar çürümek için,
Margaret sen onun yasını tut asıl.
İşte yankı modeli
budur. Dökülen ağaç yapraklarını gözlemlediğinde
hissettiği yoğun duygular aslında içinde kendi kaçınılmaz
sonunu düşünmenin neden olduğu kederle
birleşmektedir.”