Ayrıca Gestapo çalışanlarının çoğu, anlamlı bir iş yaptıkları kanaatindeydiler, O cinayet eylemlerine katılmış olan memurların anlayışlarını kavrayabilmek için, nasyonal sosyalistlerin antisemitizm ve ırkçılıklarını ciddiye almak lazımdır. Marksistler, Yahudiler, “Çingeneler” ve Slavlar insan olarak değil, “haşerat” veya “aşağı insanlar” olarak görülüyorlardı ve nasyonal sosyalist milli bünyeyi tehdit ettiklerinden bertaraf edilmeliydiler.
Yani failler kendilerini katil veya sadist olarak görmüyor, daha ziyade zor bir ödevi yerine getirmekte olduklarını düşünüyorlardı. Bu bakış açısını Heinrich Himmler, 4 Ekim 1943'te Poznan'da SS grup önderlerine yaptığı konuşmada çok açık ifade etmiştir. Yahudilerin imhasından bahsederken şöyle diyordu:
“Sizlerin çoğu 100 cesetin bir arada yerde yatıyor olmasının, 500'ünün yatıyor olmasının, 1000'inin yatıyor olmasının ne anlama geldiğini bilirsiniz. Buna dayanabilmiş olmak ve bunu yaparken —insani zaaflardan kaynaklanan istisnalar bir kenara bırakılırsa— düzgün kalabilmek, işte bu bizi katılaştırmıştır.”