Gönderi
1978 Sait Faik Hikaye Armağanı’nı kazanan bu kitap içerisinde birbirinden güzel dokuz öykü barındırıyor. Çardak, Mısırlar, Dükkanın Önü, Emekli, Bahçede, Kayalık Yoncaları, Sarmaşıklar, Kabuk ve Anaların Hakkı öykülerinin isimleri.
Selçuk Baran öykülerinin hemen hemen hepsinin merkezinde insan var. Modern yaşama ayak uyduramayan insanların giderek yalnızlaşan dünyasını öykülerinin odak noktası yapıyor. Öykülerindeki karakterler ağırlıklı olarak kadınlar oluşturuyor. Hem de toplumun her kesiminden kadınları ele alıyor. Köyde, şehirde yaşayan, ekonomik özgürlüğü elinde olan kadınlar, evli, bekar kadınlar bir şekilde öykülerinde kendilerine yer buluyor.
Çardak öyküsü beni en çok etkileyen hikaye idi. Bunun dışında Mısırlar, Emekli, Bahçede ve Kabuk hikayelerini de çok sevdim.
İlk Selçuk Baran kitabımdı. Kullandığı dili ve benzetmelerini çok sevdim.
‘Zehra, kapının kapandığını duyunca taşlığa çıktı. Kör kuyunun bileziğine ilişti. Yılgın ve yenikti. Üzerine taşlar yuvarlanmış gibi sızlıyordu her yanı. Hele yüreği... Koca bir kaya abanmıştı göğsüne. Soluğunu kesiyordu. Elleri kucağında, dizleri bedeninin o taşlaşmış ağırlığını taşır gibi bükük, uzun uzun oturdu kaldı.’
·
242 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.