Bitiğini düşünüyordum. Çarem ya da yeni bir yolum kalmamıştı. Gücüm tükenmiş ve hayatımı kontrol edemeyecek kadar acizleşmiştim. Düşünecek ve üretecek gücün kalmadığında bir şeyle karşılaşıyorsun: ,
“Çaresizlik Hissi”
Ve her çaresizliğin yeni bir çareyi doğurduğunu düşünemeyecek kadar yorgundum. Aramayı bırakmış ve düşünemez olmuştum. Nereye kadar
