Freud bu karşılıklı çizgilerden sadece ikisi, sevgi ve nefret üzerinde durmuştur. Ve "ambiviliance" adını verdiği meşhur nazariyesini bu iki nokta üzerinde tekasüf ettirmiştir. Bu nazariyeye göre insan aynı anda bir başkasına karşı hem sevgi hem de nefret hissi duyar.
...
Halbuki her iki duygunun şuur dairesi içinde, birlikte canlanması mümkün değildir. Bunlardan sadece birisi şuur sathında tezahür edebilir ki bu da umumiyetle sevgi hissidir. Çünkü toplum ancak sevgi hissinin tezahürüne müsaade eder(ama Freud bunun bunun niçin böyle olduğunu açıklamıyor) Diğer hissini ise şuur altına iter. (Yani nefret duygusunu) Böylece dışa vurulan sevgilerin hepsi şuuraltına itilen nefret duygularının kamüflesinden ibarettir. Ve onu gizlemek için bir maskedir. Dışa vurulan sevginin kuvvet derecesine göre aynı değerde bir nefret duygusu da şuur altına yerleşir.
Sayfa 94 - Esma YayınlarıKitabı okudu
·
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.