Gönderi

SOLGUN ÇOCUK:)
Hava kapalı,küçük bir pencere önünde yolu gözlüyor usulca gözlerim,pencerenin önünde solgun duran bir çiçek kimsesizce uzakları izliyor ben gibimi bi çare; Gözyaşlarına yeniden yeşermeyi bekler gibi. Öylesine durgun ki: Küçük bir çocuk,elleri yanaklara asılı,kafası cama dayalı bir umut renginde, izliyor ufukları,düşlüyor hayalleri. Dışarı da öylesine ıssız bir sessizlik.içimde ki gibi öylesine yorgun düşercesine kar taneleri anımsatıyor kendimden benliğin penceresini. Beyaza bürünen yollar, Yeşermekte olan bir çiçeğe, Yetişmekte olan bir çocuğa, Unutmaya,yeniden umut bulmaya çalışan bir acize benzer öykü gibi ruhum... Bedenden çıkmış yürüyor. Peşinden istemsizce sürüklüyor, nerede biteceği belli olmayan bir yola, Bitiyor gibi görünen ama asla bitmeyecek bir yol içinde ne de acizane kaldı yorgunluğa bürünen kar tanelerini yakalamaya çalışan küçük çocuk.
·
64 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.