İnsanın kendini bir davaya bir fikre adaması ne güzel şeydir.Peki ya kendini adayamayanlar? Mustafa Kutlu her karakterin gözünden farklı bir hikaye anlatmış, bütüne daimide aynı, nesilden nesile farklı bir açıyla bakmış. Koca bir ömrü kendinizi iyi ve doğruya dair bir hedefe,fikre, müellifin tabiriyle "dava" ya adamadan geçirdiğinizi hayal edin. Bu kekremsi his vicdanınıza ne kadar batıyor değil mi? Ya Tahammül Ya Sefer'de ihtiyarlardan gençlere zaman eğri bir çizgide akıyor. Babasının "dava"dan kaçarak kendi yolunu çizişini, oğlu ters istikamette gerçekleştirebilecek mi? Bu soru kitabın finalinde hoş bir umut olarak kalıyor. Eski bir medrese bahçesinde "dava"yı yeşertmeye çalışanlardan gençlerin çırılçıplak denize girdiği bir atmosfere hüzün dolu bir hikaye bu. Anadolu insanının geleneklerinden kopup kapital-burjivazi ve onun getirdikleriyle ortaya çıkan dejenerasyonu... En nihayetinde insana "yıllar sonra geriye dönüp baktığımda ben ne düşüneceğim?" dedirtiyor.

Ya Tahammül Ya SeferMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 201314 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

red john